Janusz Głowacki
Janusz Głowacki (ur. 1938- zm. 19.08.2017)
Wybitny dramaturg, prozaik, felietonista i scenarzysta filmowy. Pisarz polski i – z konieczności a także z powodu historycznego zbiegu okoliczności i z życiowego przypadku – trochę amerykański.
W autobiograficznej książce „Z głowy” pisał o kompleksie prowincji:
„To jak jest z tym kompleksem prowincji, który mnie tak męczył w Ameryce? A i z poczuciem niższości, które każdy Polak, albo niech będzie prawie każdy, przywozi ze sobą do Nowego Jorku?
Bo to nie jest tylko to, że się przyjeżdża z cofniętego cywilizacyjnie, biednego kraju, co to przez lata był gwałcony i krzywdzony. I że się źle mówi po angielsku. Niektórzy dobrze mówią i to nie pomaga. Ubranie może? Poruszanie się? Zamawianie w restauracji? Myślenie specjalne? Czy to, że ogólnie śmieszy nas uczciwość? Że się nic a nic nie wierzy w to, co tu mówią politycy? Zaufanie uważa się za głupotę? I się to poczucie niższości wymienia na wyższość. ”
Ironista, obserwator póz, ukrytych mechanizmów społecznych. Wyjechał do Ameryki, wrócił. Czuł się w Polsce niedoceniony, bo zawsze wolał śmieszyć niż solennie znudzić.
Jego dramaty grane są na scenach w Stanach Zjednoczonych, w Rosji, na Ukrainie i w wielu innych krajach.